środa, 1 sierpnia 2018

Istota ... poezja

                  
                   Jestem cichą wodą
                   Co brzegi rwie
                   Jestem falą płynną
                   Co serce koi we śnie.

                              Obmywam serce
                              Skrapiam wilgocią
                              A ono rośnie
                              I skrzydłami trzepoce.

                                          I wznosi się lekko
                                          Ponad wyżyny
                                          I widzi wszystko
                                          Od praprzyczyny,

                                                       Która jest sensem
                                                       Jedynym Wszystkiego
                                                       Jak oddech dla Życia
                                                       A Miłość dla bycia...

                                                             / 5.09.2001 /


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Bardzo proszę, aby komentarze publikowane były w poszanowaniu godności innych czytelników. Dziękuję!