Przepiękne płaty zlepionych cudnych gwiazdeczek,
wirują w tańcu unoszone przez podmuchy lekkiego
wiatru... jakby tańczyły walca: to w jedną stronę, to
w drugą, raz w górę, to w dół... miękko i posuwiście
... a za chwilę przejaśnia się niebo i wreszcie Światło
rozświetla scenę teatru Natury... można nieco nasycić
się promykami wreszcie po kilku szarych dniach ...
Co jest takiego w tym magicznego, że tęsknimy za bielą
śniegu? ...Nowa szata dla otaczającego nas świata...
Biel - czystość, świeżość?
i oczywiście frajda dla wszystkich dzieci, kiedy tylko trochę
śniegu spadnie... one wiedzą jak to wykorzystać!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bardzo proszę, aby komentarze publikowane były w poszanowaniu godności innych czytelników. Dziękuję!