Kiedyś dotarło do mnie, że to, czego
się nie da wyrazić na co dzień...
zbiera się w naszym wnętrzu...
...i nadchodzi taki czas - że ciśnienie
jest tak duże, że wytryska fontanną
słów... i że to nie umysł wtedy rządzi,
a wena Duszy... kiedy się otworzą wrota
serca... to coś płynie rwącym potokiem
... i często nas samych zadziwia...
Trochę wspomnień z tego procesu,
na który przed laty się otworzyłam,
a zamanifestował się, kiedy to
zdecydowałam się podzielić
z innymi tym, co mi w Duszy gra...
... i to dzielenie się rozpoczęło się
od spotkań w Bibliotece dla Dzieci
i Młodzieży, w Krakowie... bo to
właśnie młodzież okazała się
najbardziej otwarta na poezję...
oraz wyższe idee :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bardzo proszę, aby komentarze publikowane były w poszanowaniu godności innych czytelników. Dziękuję!