Papka nieitelektualna, którą się żywimy, ze szkodą dla Siebie, swej Duszy i dzieci...

.

Krótkie, łatwe treści, masa gotowych obrazków,które są nam

aplikowane codziennie rozleniwiają mózg, powodując cofanie

się w rozwoju.Gubimy słowa, a w powstałe luki wtrącamy zamienniki 

w postaci banałów, a co gorsze słowa nieparlamentarne...i bez

których wydaje się...że niektórzy nie potrafią żyć...

Nasz język ubożeje z dnia na dzień...ponieważ powielamy

cudze treści bez zastanawiania się...i myślimy, że to nasza

mądrość...I co teraz z naszymi dziećmi? Wiemy nie od dziś,

że one nas naśladują...jaki zasób słów - narzędzi dla

wyrażania siebie im zostawimy? Jeśli dziecko nie nauczy się

nazywać różnych odcieni swoich uczuć: radości, zachwytu,

gniewu, rozczarowania czy niezadowolenia słowami

w swoim języku macierzystym, to czy potrafi kiedyś

światu wyrazić na co nie daje swej zgody? Czy potrafi

pojąć, co sprawia że czuje się niewygodnie, a zatem

czy potrafi dokonać zmiany? Nauczono nas łykać wiedzę

powierzchownie, dla zdania testów... to mechaniczne 

pobieranie nauki nie uczy nas logicznego myślenia,

wyciągania wniosków...a zatem radzenia sobie w życiu:

wszak mamy emotikonki... i wydaje się nam, że one

sprawę załatwią, ale to nie tak...pomyśl o tym... czy chcesz,

by Twój mózg rdzewiał...i czego nauczysz swym 

przykładem dziecko...